Beste Babette, nadat ik maandag van vakantie was teruggekomen, riep dinsdag de plicht weer. In plaats van uitslapen en ontbijten met gekookte eitjes en 100 verschillende soorten beleg, stond ik nu in alle vroegte crackertjes te smeren voordat ik met jou op pad ging. We zouden van de loswal in Schagen naar Wieringerwerf rijden, samen met 2 collega’s. Omdat we alleen een straatnaam hadden gekregen, reden we maar naar de enige windmolen waar iets van activiteit was. De mannen daar hadden geen flauw idee wat ze met het zand moesten doen, de uitvoerder waarvan het nummer in de opdracht stond nam niet op, de planner probeerde nog een andere uitvoerder maar ook die was niet bereikbaar *smiley die op het stuur trommelt* weer die stomme uitvoerders met hun stomme telefoons. Puur op de gok reden we toen maar naar Slootdorp, waar we vorige week ook waren geweest. Daar stond de shovelmachinist al op ons te wachten. Na 5 vrachten was het echter alweer voorbij, voor de middagschaft konden we ons melden in Alkmaar, waar we zand konden laden voor de afdeling sierbestrating in Uitgeest. Daarna mochten we nog verder weg, om in Velsen bij Tata een bak puin op te halen. Die kon dan weer naar het afvalstort in Alkmaar, een mooi rondje om de benen te strekken en nog wat radio te luisteren, waar flink werd geklaagd over de storing bij KPN, waardoor noodnummer 112 en 0900-8844 voor andere politiezaken, niet bereikbaar waren. Zoals het op de radio werd verteld, was er totale paniek uitgebroken, mensen die naar de brandweerkazerne liepen om hulp te vragen, agenten die de straat op gingen zodat mensen hen konden aanspreken als er iets was. En nu was iedereen boos, want na de storing die we in 2012 hadden, was gezegd dat zoiets nooit meer mag gebeuren. Vorige week was er ook nog een andere storing, waardoor de pin-apparaten bij de kassa’s van alle Albert Heijns niet werkten. Voor zover nu bekend, zouden die 2 storingen niets met mekaar te maken hebben. Ook vandaag werd er weer melding gemaakt van een storing in het kassasysteem bij de Appie, puur toeval, er was geen aanwijzing dat die samenhing met de storing van vorige week en/of van gisteren. Dat bekend werd gemaakt dat de directeur van KPN binnenkort opstapt, is ook puur toeval. Dat heeft absoluut niets met de storingen te maken, maar met gebeurtenissen in de privésfeer, zo werd er gezegd. Nouja misschien reageren we allemaal ook wel iets te geprikkeld op die berichten. Volgens een ander bericht is het namelijk (alweer) bewezen dat mensen niet goed functioneren bij warm weer. Het kost het lichaam meer energie om de warmte kwijt te raken, we slapen slechter, het lontje word korter en we staan eigenlijk de hele tijd in irritatie-modus. Niet alleen mensen, ook bruggen hebben er last van, zo merkten we toen we na het kiepen van het puin weer richting de zaak wilden rijden. De Leeghwaterbrug in de ring Alkmaar was wel omhoog gegaan, maar wilde niet meer naar beneden. Nogal een lastige situatie, want we kwamen langs het fastfoodrestaurant aanrijden, daar vandaan kun je niet zien of de brug open of dicht is, maar we zagen wel dat het verkeer boven op het viaduct weer begon te rijden *smiley die in z’n handen wrijft* lekker aansluiten dan maar! Uhm nee, nadat we ons langs de niet-werkende verkeerslichten hadden gewurmd, bleek de brug nog steeds dicht te zijn en was de doorsteek in de middenberm open gegaan voor verkeer. Dan moet je kiezen: binnendoor of buitenom. Voor de afwisseling doken we maar eens de stad in, op de ring zal het ook wel druk geweest zijn. Na een kleine 3 kwartier file rijden kwamen we bij de Omval weer tevoorschijn, aan de andere kant van de brug *smiley die rood aanloopt* en wat bleek? Die verdomde klotebrug was net open gegaan, dus we hadden net zo goed ervoor kunnen blijven wachten. Gelukkig kwam er op de valreep nog een opbeurend nieuwsbericht binnen: er waren wat plannen van de regering uitgelekt, en zoals het er naar uitziet, komt er in 2026 eindelijk rekeningrijden.
Woensdag mocht jij weer met een andere chauffeur op pad, het was mijn vaste vrije dag en Wingman had dit keer een uitje geregeld: we gingen naar Intrax in Volkel *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* Wingmans Vader was ook mee, en gedrieën maakten we de lange rit in de aftandse herriebak naar Brabant toe. Daar aangekomen werd nog even getwijfeld of het adres wel klopte, we reden een woonwijk in, maar het bedrijfspand blijkt daar gewoon tussen de woonhuizen te staan. Bij binnenkomst liepen we direct de technische ruimte in, waar ventilatoren de warme lucht en irritaties naar buiten bliezen. In een klein kantoorkamertje kregen we koffie en uitleg over het bedrijf. Intrax maakt schokdempers, een essentieel onderdeel van de auto, en daarom word er nogal wat extra aandacht aan besteed. Voor de gewone ritjes is de standaard vering onder een auto vaak wel afdoende, maar wanneer je met ruim anderhalve ton aan Amerikaans plaatstaal door bochten vliegt, op jacht naar Porsches en ander sportief gedreutel, dan voldoet dat huis-, tuin- en keukenspul niet meer. We kregen uitleg over de verschillende type schokdempers die Intrax voor auto’s maakt, voor op straat, op het circuit of op de crossbaan. Daarna volgde een rondleiding door het pand, wat er grotendeels ‘zoals vroeger’ uitzag. Geen efficiënte volgorde in een klinisch witte ruimte, maar een werkbank zo hier en daar, een magazijn vol met verschillende soorten veren, een paar auto’s die op en naast de brug stonden, zonder wielen of wachtend tot ze aan de beurt waren. Het ademde de sfeer van vroeger maar was tegelijkertijd doorspekt met de modernste apparatuur. Een paar jaar terug had ik er al eens wat over gelezen, waarna eigenlijk mijn besluit al vast stond om de Kadett ook nog eens op zo’n setje te zetten. Er kwamen wat andere dingen tussendoor, ik was stiekem ook een beetje bang dat het nogal prijzig zou zijn, maar na de uitleg wist ik het zeker: als Wingmans auto straks is aangepakt, is mijnes aan de beurt! Afgaande op de informatie en prijslijst die ik mee kreeg, valt het allemaal onwijs mee. De testrit met een BMW was een bevestiging dat ik eigenlijk veels te lang heb gewacht. De sportieve 3-serie dribbelde niet over het straatwerk, maar liet slechts merken dat je over steentjes reed. Na een paar rotondes kwamen we bij een industrieterrein, de vlot genomen bochten lieten duidelijk zien dat de auto niet met z’n spiegel over het asfalt schraapt, de koets bleef netjes recht terwijl de inzittenden in de gordels hingen. Bijna asociaal hard de bebouwde kom in vliegen en een drempel pakken, voor de meeste auto’s resulteert dat in een lancering, Wingmans auto zou 2 drempels verder nog steeds nadeinen van zo’n klap, de BMW trok echter z’n pootjes in en reed zonder blikken, blozen of deinen verder *smiley die wit wegtrekt* dit had de Kadett veel eerder moeten hebben. En dan is het systeem ook nog in hoogte verstelbaar, dus voor een vakantie in een gebied met drempels of mogelijke gaten in de weg, hadden we haar iets hoger op haar pootjes kunnen zetten. Met een licht schuldgevoel jegens mijn eigen auto, stapten we weer in de deinende herriebak om een rondje te toeren en wat vliegtuigen te spotten op het nabij gelegen vliegveld. Na een stevige lunch op een zonnig terras in Uden was het alweer tijd om naar het noorden af te reizen.
Donderdag begon rustig, zodat ik alle indrukken nog eens door mijn hoofd kon laten gaan. Na de warmte van de afgelopen dagen was het nu opvallend fris. Volgens jouw thermometer amper 16 graden buiten, dus ging de kachel weer aan. In Julianadorp stonden we tussen de Friezen en het opkomende zonnetje asfaltbrokken te laden *smiley die zich nog eens uitrekt* lekker met het boekie op het stuur, wachten op de tuter van de machinist waarna we het puin konden storten bij de recycling in Den Helder. Het zou een ochtendje werk zijn, maar er mocht nog wat meer uitgebroken worden, waardoor we de hele dag werk hadden. Na de laatste vracht werd het onrustig. We mochten nog wat zand wegbrengen naar Wieringerwerf, nee dat werd toch Hippolytushoef. Niet alleen mijn boordcomputer maar ook de computer die de weeg- en zandbonnen moet uitdraaien, had een vastloper. Nadat die digitale strubbeling eindelijk was opgelost, moesten we nog een weg zien te vinden in een wijkje met krappe straten, via een weggetje waar we eigenlijk niet in mochten volgens de borden, om op het knusse werkje tussen de woningen uit te komen *smiley die aan het stuur knaagt* gelukkig was het grootste gedeelte van de dag wel geslaagd.
Vrijdag mochten we weer naar Amsterdam. De voorspelling was dat het wel zonnig zou worden, maar niet heel warm gelukkig. Het was opvallend rustig op de weg, er stond zelfs geen file op de A7 voor het tankstation bij de Beemster. We mochten weer naar dat klussie waar we korrel van het ene werk naar het andere reden, waarbij we niet door de Pietheintunnel mochten. Dus pakten we dit keer de IJtunnel die gek genoeg niet bij IJburg in de buurt ligt, maar bij afrit S116. Tot grote frustatie van de navigatie, omdat die stug volhield dat we bij elk kruispunt moesten keren, aangezien er een gewicht- en hoogtebeperking op de route zaten. Verrassend genoeg kwamen we zonder files en verkeerd rijden op het werk aan, mocht er wel stress zijn, dan lag er een therapeutische knuffelpuppy klaar naast de keet. Dieren in de stad, het is een beetje zielig. Onderweg zagen we ook regelmatig mensen hun hond uitlaten, die beesten zijn de hele dag bezig met het zoeken naar een boom of een paar grassprieten om hun behoefte te kunnen doen. Sommige dieren zijn dan wel weer goed aangepast en gebruiken de stedelijke dingen in hun voordeel, zoals het konijn dat we zagen huppelen met een bek vol grassprieten, en die in een holletje onder een verkeerslichten-regelkast wegkroop. Het is niet te hopen dat ie daar aan draadjes gaat knagen, want dan breekt natuurlijk de pleuris uit, maar tot die tijd is het wel schattig. Terwijl de temperatuur langzaam weer opliep, werd er op de radio gepraat over het klimaatakkoord dat vanmiddag gepresenteerd zou worden. Iemand van de LTO (Land- en Tuinbouw Organisatie) zei dat je het geen akkoord kunt noemen, omdat eerst beide partijen het eens moeten zijn, tot die tijd is het gewoon een plan van de regering. Sowieso is het nogal vreemd dat de agrarische sector de schuld krijgt van uitstoot en klimaatverandering, want in de afgelopen 40 jaar is het aantal koeien afgenomen, terwijl het aantal vliegbewegingen en auto’s op de weg enorm is toegenomen. Eerder lekte al uit dat er in 2026 een vorm van rekeningrijden komt, maar verder moesten we vooral afwachten tot ’s middags het definitieve plan bekend zou worden gemaakt. Tijdens de persconferentie werd duidelijk gemaakt dat het vooral ‘leuk’ moet blijven, kleine en betaalbare stapjes die voor iedereen mogelijk zijn.
Mensen die wel een eigen woning hebben maar geen spaargeld, kunnen straks uit een warmtefonds geld lenen met een lage rente en lange looptijd, om hun huis duurzaam te verbouwen. De energierekening zal gemiddeld 100 euro omlaag gaan omdat de belasting op electriciteit lager word, waardoor het ouderwetse gas in verhouding duurder word zodat mensen in de juiste richting worden geprikkeld. Er komen ook wat maatregelen om te zorgen dat eigenaren van kantoren en bedrijfspanden ook worden geprikkeld om er wat aan te doen.
Het rekeningrijden was dus al genoemd, maar nu werd verder toegelicht dat het deze kabinetsperiode niet gaat gebeuren (vandaar dat 2026 werd genoemd), dat electrisch rijden het nieuwe ‘normaal’ moet worden, dat het kleine groepje dieselrijders dat overblijft niet alle kosten moet ophoesten voor de hele groep, dat er een aankoopsubsidie komt voor particulieren die een electrische auto willen kopen, en dat het ook aantrekkelijker moet worden om die tweedehands te kopen, omdat anders alle subsidievoordelen na 5 jaar naar het buitenland verdwijnen.
De agrarische sector moet ook verduurzamen, maar wel met behoud van inkomen voor de boer. Op de veenweiden moet er gekeken worden naar innovaties als omgekeerde drainage om landbouw mogelijk te houden, of bedrijfsverplaatsing waarbij het onwerkbare land verder gaat als natuurgebied.
Oja en er komt een vriendelijke CO2-heffing voor grote bedrijven. De bedrijven wegpesten kan niet, want dat gaat veel arbeidsplaatsen kosten. En wanneer die bedrijven dan in een ander land zitten, gaan ze waarschijnlijk nog meer CO2 uitstoten omdat de regels daar minder streng zijn. Dus we willen de bedrijven hier houden, maar tegelijkertijd wel een beetje laten meebetalen. In de file op de A7 terug naar de zaak (een aardige file die compenseerde voor het gebrek daaraan die ochtend) kwamen de eerste reacties al voorbij op de radio. De hardnekkige groenen waren het er niet mee eens, vooral omdat het niet zo ging als hun graag hadden gewild. Anderen waren op zich wel positief, maar vonden de stapjes nog wat te klein. Ook zaten er nog te veel vage omschrijvingen tussen. Dat het betaalbaar moet blijven voor iedereen *smiley die z’n schouders ophaalt* je huis verduurzamen kan in kleine stapjes waardoor je de kosten kunt spreiden. Electrische auto’s, waarvan er al veel verschillende modellen op de markt zijn, in tegenstelling tot wat de minister denkt, zijn ook al betaalbaar als je kijkt naar wat er gemiddeld voor een nieuwe auto word betaald. Dat boeren moeten verduurzamen met behoud van inkomen, dat is heel mooi. Maar zo lang iedereen nog naar de prijs kijkt in de supermarkt, zal dat inkomen ook wel onder druk blijven staan. Al met al was het een drukke dag op de radio. Thuis heb ik alle ramen tegen mekaar open gezet, zodat ik in ieder geval wel akkoord kon gaan met de temperatuur op de thermostaat.
Zaterdag hebben we lekker uitgeslapen. Buiten brandde het zonnetje al op het huis, binnen was het gelukkig nog een beetje koel. Lekker samen voor de tv de derde vrije training en de kwalificatie van de Formule 1 race in Oostenrijk kijken. Geen heftige crashes zoals we die in de training hadden gezien, wel af en toe een langzamere auto die in de weg reed, Verstappen hengelde een vierde startplaats binnen en Wingman en ik moesten ondanks de warmte in de zondagse kledij, want Oom had een respectabele leeftijd bereikt en wilde dat graag met de familie vieren. Op het terras zochten we de schaduw van de parasols op, babbelden we met de rest van de familie en genoten we van de diverse hapjes die werden geserveerd. Geen vermoeiend lopend buffet, geen keuzestress van de uitgebreide kaart, maar een selectie van vis- en vleesgerechten die in de loop van het feestje werden voorgeschoteld. De nichtjes hingen over de reling op zoek naar vissen rondom de vlonder waar het terras op lag, we kregen een klein lesje in oud taalgebruik (‘sterk wijf’ is niet plat, het is een compliment) en natuurlijk werd een liedje gezongen met de hele groep. Na een feestelijke afsluiter met een groot brok ijs en vuurwerk liepen we door de warme avondlucht weer terug naar de heerlijk koele parkeergarage.
Zondag was het na het uitslapen tijd voor racen. Op het circuit van Assen werd de MotoGP verreden, tussendoor zapten we nog even langs de Rally Cross waar debutant Kevin Abbring, die natuurlijk al veel langer rallies rijd, in de finale een keurige vijfde plaats behaalde. Daarna gingen we naar de voorbeschouwing van de Formule 1 race in Oostenrijk. De volgorde waarin de kwalificatie werd afgesloten, was niet de uiteindelijke startvolgorde. Er waren wat straffen uitgedeeld vanwege het wisselen van technische onderdelen en het in de weg rijden tijdens Q1, Q2 en Q3. Bij ons in huis was de airco ten prooi gevallen aan het konijn, al na 4 dagen heeft het snoertje het moeten ontgelden. Met een koel briesje door de open ramen was het echter iets beter uit te houden dan in Oostenrijk. Niet alleen de coureurs en monteurs hadden het warm, ook de duizenden fans langs de baan stonden te zweten onder hun rode petjes. Het was de eerste race in Oostenrijk zonder Niki Lauda, en daar werd veel aandacht aan besteed. Behalve de rode petjes die op alle tribuneplaatsen waren uitgedeeld, was er op, boven en langs de baan veel aandacht voor de voormalig coureur die onlangs is overleden. Nadat zijn bocht eerder was overgegaan naar Pirelli, werd nu bekend gemaakt dat bocht 1 voortaan de Niki Lauda Kurve heet.
De startvolgorde begon met Leclerc, daarachter Verstappen die een paar plaatsen kado kreeg, Bottas, Hamilton met een paar plaatsen straf, Norris, Raikkonen, Giovinazzi, Gasly, Vettel, Magnussen, Grosjean, Ricciardo, Perez, Stroll, Hulkenberg, Kvyat, Kubica, Albon, Sainz en vanuit de pits Russell. Met een temperatuur van ongeveer 34 graden en 50 graden gemeten in het asfalt stapten de mannen, gestoken in brandvertragende overalls en lang ondergoed, in hun bilverschroeiende badkuipje. Slechte start voor Verstappen die ver afzakt terwijl Leclerc de leiding pakt voor de Zilveren Pijlen van Bottas en Hamilton. Iedereen kwam ongeschonden de eerste ronde door, Verstappen stampte met zijn Rode Stier op een zevende plek, net voor teammaat Gasly en achter de wapperende staart van Vettel en zijn Steigerende Paard. In ronde 8 kwam de raceleiding erachter dat Magnussen niet helemaal netjes binnen de lijnen stond tijdens de start, Verstappen was inmiddels voorbij gegaan aan de oranje bolide van Norris en verschalkte vlak daarna ook de Alfa Romeo van Raikkonen, die er nog steeds goed bij zat met een zesde plaats. In ronde 12 kwam Magnussen als eerste naar binnen voor een pitstop. Leclerc reed ondertussen lekker in de frisse wind vooraan, met een paar seconden voorsprong op Bottas en Hamilton begon hij alvast wat achterliggers in te halen. Magnussen was daarbij als eerste aan de beurt, omdat hij een drive through penalty had gekregen. Ook Kubica werd ingehaald en kreeg daarna de rode lantaarn weer in handen geduwd door de Haas-coureur. In ronde 21 kwam ook Bottas naar binnen, die even moest wachten toen Vettel voor hem langs kruiste onderweg naar zijn pitcrew. Kort daarna kwam ook Leclerc binnen, die het op de zachte banden langer uithield dan Bottas op medium. De coureurs kwamen daarna achter mekaar door de pitstraat in, in ronde 30 was het Hamilton die niet alleen nieuw rubber maar ook een nieuwe neus wilde. Over de boordradio hadden we hem al een paar keer horen klagen over verlies aan downforce. Hij kwam op plek 4 terug en Verstappen ging even aan de leiding. Na diens bandenwissel kwam hij net voor de Zilveren Pijl weer terug op de baan, achter de podiumplaatsen die werden bezet door Leclerc, Bottas en Vettel. Norris zat er ondertussen ook lekker bij op plek 6, de eerste van de rest, met Gasly en Ricciardo achter hem. Ricciardo moest in ronde 47 dan toch naar binnen voor nieuwe banden en kwam terug op plek 14. Verstappen opende ondertussen de aanval op Vettel, hij had een paar ronden nodig maar het lukte hem om plek 3 te veroveren. Vettel antwoordde daarop door naar binnen te gaan en over te stappen op zachte banden, waardoor hij op plek 5 terug kwam, 8 seconden achter Hamilton die nog een gat van 14 seconden had te overbruggen naar Verstappen en het podium. Met wat achterblijvers tussendoor kwam ook de Zilveren Pijl van Bottas al in het zicht van de Limburger, die ongetwijfeld weinig vanuit de pits kon horen, aangezien zelfs het motorgeluid werd overstemd door de juichende oranje menigte. Ondanks dat hij in de slipstream van Bottas reed, meldde hij via de boordradio over het verlies van kracht *smiley die wit wegtrekt* het publiek hield z’n adem in, waardoor hij de instructies vanuit de pit horen en uitvoeren, en in dezelfde beweging Bottas voorbij kon gaan. Met nog 14 ronden te gaan had hij 5 seconden achterstand op Leclerc en de hoogste trede van het ereschavot, met banden die 9 ronden nieuwer waren. Wat er verder in het veld gebeurde, was niet meer in beeld. Ja, als ze werden ingehaald door de kop van het veld. Zelfs Bottas was al zoek gereden, met 8 seconden achterstand. Sterker nog: Vettel reed op zijn zachte banden, waarmee hij een puntje zou kunnen pakken voor de snelste ronde, langzamer dan Verstappen. Terwijl Leclerc zijn Steigerende Paard voorbij de Rode Stier van Gasly stuurde, die de Tandpastatube van Kubica al had ingehaald, zat de Rode Stier van Verstappen al in zijn achterbumper en in de DRS. Na meerdere pogingen lukte het Verstappen 2 ronden voor het einde om Leclerc voorbij te gaan. Met een klein tikje, dat wel. De ene riep boos dat ie er af werd geduwd, de ander dat er op hem werd in gestuurd. Zonder een melding over een under investigation kwam Verstappen als eerste onder het zwartwit geblokt door, gevolgd door Leclerc, even daarna Bottas die ternauwernood Vettel van het podium kon houden, en Hamilton. Na een flink gat was het Norris als beste van de rest terwijl boven in beeld de gevreesde melding opdook.
De Rode Stier, het Steigerende Paard en de Zilveren Pijl werden onder het podium geparkeerd, de neuzen op de auto’s van Niki Lauda gericht. Martin Brundle refereerde er ook nog even aan, voordat hij Verstappen vroeg naar zijn verhaal over de race. Een duidelijk teleurgestelde Leclerc wilde niks over het incident zeggen en liet het aan de stewards over, maar zijn lichaamshouding zei genoeg. Bottas vond alles best, hij was weer sneller dan zijn teamgenoot, even de podiumceremonie doen en daarna weer terug naar de kennel om met zijn puppies te knuffelen. De vierde plek op het podium, voor de technische man/vrouw, bleef lang leeg, maar net voor het uitdelen van de circuitvormige bokalen kwam de topman van Honda het podium op gerend. Bij het ploppen van de champagneflessen liep Leclerc het podium af, om voor de foto’s nog even terug te komen maar daarna af te druipen achter de coulissen. De nabeschouwing in de studio begon ook met champagne, in de Ziggodome werd ook naar de race gekeken, en daar werd een polonaise op poten gezet met 10.000 fans en Van Gameren (die nerd met dat petje die altijd de filmpjes op sociale media bij elkaar zoekt) voorop. Het moment op het podium, waarbij Verstappen naar het Honda-logo op zijn overall wees, werd nog eens aangehaald. Ik kijk nu al uit naar de verkoopcijfers van de personenauto’s *smiley die in z’n handen wrijft* de Hondadealer zal wel schrikken bij al die aanloop morgen. De voorbeschouwing werd afgesloten met het nieuws dat Leclerc en Verstappen zich om 18:00 uur lokale tijd bij de raceleiding moeten melden. Morgenochtend dus meteen maar beginnen met nieuws luisteren. Fijne avond allemaal *smiley die nog een biertje opentrekt*
 setje Intrax onder de Kadett?){kind=link}