Beste Babette, vorige week, vorig jaar zondag had ik nog het idee dat er ’s avonds gestrooid moest worden. Gelukkig werd er toen niet gebeld, anders had ik jouw stukje niet onlijn gekregen. Ook maandagochtend bleef de telefoon stil, dus konden Wingman en ik weer lekker uitslapen. Om daarna in de auto te stappen en af te dalen naar het zonnige zuiden, voor een bezoek aan vrienden. We waren er precies op tijd om het laatste beetje soep uit de grote pan nog even te kunnen verorberen. Koetjes, kalfjes, vrachtwagenshows en Jodenkoeken gingen in gestaag tempo over tafel, maar het zonnetje begon alweer te zakken en daarmee daalde de temperatuur ook flink. Reden genoeg voor Wingman om mij weer thuis te brengen. Onderweg bleek er weinig sprake te zijn van vakantie, het was erg druk op de weg, alsof we in de spits reden *smiley die achter z’n oor krabt* nouja het was ook tussen 4 en 6 uur ’s middags dat we onderweg waren, maar blasé als ik ben, had ik gedacht dat heel veel bedrijven dicht zouden zijn in die rommelige weken rondom Kerst en Oud&Nieuw. Op de heenweg hadden we al een heel stuk over een parallelbaan moeten rijden vanwege een ongeluk (wat later een kopstaartbotsing met een paar auto’s bleek te zijn), nu scheelde het niet veel of er waren weer een paar ongelukken gebeurt op de linkerbaan. Wingman zat verwoed aan zijn stuur te knagen terwijl ik keek of we er ergens rechts voorbij konden. Het hele land stond op z’n achterste poten toen bekend werd gemaakt dat de maximumsnelheid op snelwegen naar 100 km/h word verlaagd, nu hadden we op een maandagmiddag in de vakantieperiode moeite om boven de 90 km/h uit te komen. Wat is het toch een grote geitenbende. Gelukkig kwamen we ongeschonden thuis en kon Wingman nog een paar uurtjes voor de tv afkoelen.
Dinsdag ging hij wel weer op roet. Kon ik mooi op het gemakkie boodschappen doen en het huis opruimen voor de visite ’s avonds. Aan het einde van de ochtend kwam er een berichtje van de strooicoördinator, dat hij geen zin had om ’s nachts op pad te gaan, tijdens oudjaarsavond, en dat hij om een uurtje of 4 teruggebeld zou worden of we wat eerder alvast konden strooien. Het was net over drieën, ik was halverwege de kamer met het stofzuigen, toen de telefoon ging. Niet om 4 uur maar nu alvast een rondje strooien *smiley met opengesperde ogen* werkkleren aan, handtas met een appeltje voor onderweg mee, strooitrekker starten, auto van de collega alvast starten en naar het steunpunt toe. Op het dashboard was het nog een graadje of 8, maar liever nu tussen de automobilisten met opgetrokken wenkbrauwen rondrijden, dan later vanavond tussen vuurwerkbommen en aangeschoten volk. ’s Middags onderweg naar de supermarkt was het park al veranderd in een oorlogsgebied, blauw van de kruitdampen. In het hele dorp waren onafgebroken knallen te horen, was het niet in het park dan wel weer in een andere straat. Tijdens het strooien begon de schemer en zagen we vanuit de sloten mistflarden omhoog trekken. Het schoonmaken gebeurde op een verlicht steunpunt, onderweg terug naar de zaak was het alweer donker en kon je aan het uiteinde van de lichtbundels een grijze waas zien. Kruitdampen? Wingman was lekker voor mij aan het koken toen ik thuis kwam (de kantenklare lasagne van de slager in de oven zetten), Vriendin stond al iets eerder voor de deur dan we hadden verwacht, en zij wist te vertellen dat het niet alleen kruitdampen waren, maar ook dikke mist wat er over het land heen trok. Na het eten duurde het niet lang voordat de spelkaarten op tafel kwamen, en ook Wingmans Vader schoof nog aan. Hij was met een roodwitte wandelstok uit het raam gestoken naar ons toe gereden. Ondertussen gniffelden wij in ons knuistje, die dag alleen al was er voor honderden euro’s aan vuurwerk de lucht in gegaan, maar je kon er steeds minder van zien. Met de top 42.000 op de radio kaartten we door tot middernacht. Het boerenprotestlied van Normaal, de magnolia’s van Danny Vera en ellenlange gitaarrifjes vulden de kamer tot er afgeteld en gezoend kon worden *smiley die in gevecht is met een fles champagne* even leek het alsof alle vuurwerk overdag al was opgemaakt, maar toen ging het los. In de straat achter ons zagen we de hele hemel (die opvallend laag hing die nacht) rood, groen en zilver kleuren, de straat voor ons was nog vrij rustig. Vrienden en Vader bleven lekker warm bij de kachel, Wingman en ik waagden ons toch maar even naar buiten om handen te schudden met de buren. De buurjongens hadden een paar grote pakketten vuurwerk gekocht, maar de eerste pijl die de lucht in ging hebben we niet uit elkaar zien spatten, zo laag hing de mist. Sterker nog, op onze zoektocht naar andere buren raakten Wingman en ik mekaar bijna kwijt. Als we 2 huizen van elkaar verwijderd waren, konden we mekander al niet eens meer zien. Dus snel weer terug naar binnen, nog even uit het raam kijken naar de buurjongens, de rest van de champagne opmaken en nog een potje kaarten, in de hoop dat de mist wat zou wegtrekken. Het nieuwe jaar was al lang en breed begonnen eer dat Vader Vriendin naar huis bracht en wij ons bedje in doken.
Niet verwonderlijk dus dat we eerst een tijdje gingen uitslapen, voordat de nette kleren aan werden getrokken en we naar Oom reden, die zijn verjaardag combineerde met een nieuwjaarsborrel. Gezellig met Oma, ooms, tantes, neven en nichten praten over hoe mistig het was. Nog een bakkie thee, koude oliebol erbij, toostje met zalmsmeersel en weer op huis aan, in de mist. Op de radio werd iets verteld over 77 miljoen euro aan vuurwerk dat was verkocht, meer dan voorgaande jaren. Hier en daar wat schuren en molens afgebrand, een wijk in Amsterdam bijna compleet afgefakkeld, de beruchte wijk in Den Haag waar men boos was over het niet door gaan van de vreugdevuren was afgesloten voor mensen van buitenaf, er waren meerdere kopstaartbotsingen op de snelwegen geweest, waarbij tientallen auto’s betrokken raakten en ook iemand was overleden. Uit het raam kijkend zag ik een tikkeltje grauwe wereld aan me voorbij trekken. Geen winterse sneeuw, meer een herfstige nattigheid. Het nieuwe jaar word meestal gezien als kantelpunt, vanaf dan gaan we het anders doen, vanaf dan word alles mooier, word alles beter en maken we de wereld een geweldige plek om vredelievend samen te zijn. Nu begon het jaar met een overleden opa en oma in Wingmans familie, nieuwsberichten over verkeersdoden, doden door opzettelijk brand te stichten in gebouwen, schade aan cultureel erfgoed, bedrijven en openbare gelegenheden *smiley die achter z’n oor krabt* dat klinkt niet echt als een goed begin. Of doen we het dit jaar anders? Dat we het jaar in totale chaos beginnen en ons daarna weer netjes gaan gedragen?
Donderdag was er weer een jarige. In de eerste 5 dagen van het jaar staan er 7 namen op de kalender, alsof alle moeders toentertijd zenuwachtig waren van het vuurwerk en de knieën van de spanning nog even tegen mekaar drukten. Na de nieuwjaarswensen bij de ene familie, konden we nu feliciteren en beste wensen wensen bij vrienden. Het was een kinderverjaardag, dus het duurde niet lang voordat er buiten hard lachend en gillend op de trampoline werd gesprongen, binnen allerlei speelgoedpiepjes uit de speelkamer klonken en de vaders en moeders naar de flessen bier en wijn grepen. De ouders van de jarige zitten ook in het chauffeurs-gebeuren, dus het duurde niet lang voordat een groep mannen zich rond een statafel had verzameld om sterke verhalen uit te wisselen. Natuurlijk moest er gepraat worden over welk merk nou eigenlijk het beste is, Volvo, DAF of toch Scania *smiley die achter z’n oor krabt* als je niet dat type Volvo hebt waarbij de stoel al binnen een jaar vervangen moet worden, dan zit je goed. Als je verstandig bent en minder gevoelig voor status, dan pak je zonder twijfel de DAF. En tja, die Scania, daar zijn de laatste tijd toch wel wat dingetjes gaande *smiley die met z’n ogen rolt* dat het enige meisje tussen al die grote stoere kerels dan moet vertellen dat Scania is overgenomen door MAN en nu onderdeel uitmaakt van de VAG-groep, dat was al erg. Maar voor de Scania-liefhebbers werd het nog erger toen ze schoorvoetend toegaven dat inderdaad de accu’s niet meer zo lang mee gaan als voorheen, en dat er toch nog wel eens wat storinkjes opduiken waar oudere modellen geen last van hadden *smiley die in z’n handen wrijft* zo, heb ik na bijna 2 weken radiostilte toch weer even mijn hart kunnen luchten. En gelukkig zat Wingman op zowel de bijrijders- als de praatstoel onderweg naar huis, dus hebben we nog dik een uur verder zitten babbelen over nieuwe auto’s en vrachtwagens onderweg naar huis.
Vrijdag ging de wekker alweer vroeg. Voor Wingman dan. Hij zou met Vader mee gaan om te helpen met dingen te regelen voor Opa, ik bleef thuis het huis bewaken. Zo nu en dan klonken er nog vuurwerkknallen in de buurt, maar Herman het Konijn leek er niet meer van onder de indruk. De hele dag woonde ik in mijn badjas, boekie lezen, fruithapje eten samen met Herman, tv kijken en ondertussen oefenen met haken, ik was er druk mee op mijn manier. Er stond nog een verjaardag op de planning, maar dat was net te ver om te fietsen en Wingman kwam ’s avonds laat pas weer thuis. Net op tijd om nog even 1 biertje te doen en daarna samen op bed te gaan.
Zaterdag ging Wingman wederom de deur uit, kon ik boodschappen doen en daarna weer terug op de bank met een boekie en lekker oefenen met haken.
Zondag uitslapen, voor Wingman extra lang en rustig, nadat ik klaar was met optutten en aankleden. Na 2 drukke weken van visites mocht hij een dagje op de bank hangen en ging ik naar de laatste verjaardag in het rijtje, gezellig bij Tante op de thee, die kant van de familie een gelukkig nieuw jaar wensen en bijkletsen. Nu nog even op de bank hangen en The Hangover Games kijken *smiley die zit te juichen in z’n tuigje* want Wingman heeft weer een geweldige parodie op geniale films gevonden op netfliks. Het was misschien geen lezenswaardige week deze keer, maar volgende week ga ik er een wat langer verhaal van maken, dat is mijn goede voornemen. Fijne zondag allemaal, niet schrikken van de kwajongens die het laatste restje vuurwerk aan het opmaken zijn en vergeet niet: het duurt ongeveer 60 dagen voordat een nieuwe handeling een gewoonte is geworden, dus als het nog niet helemaal is gelukt met je goede voornemens, begin morgen dan weer opnieuw.
 je kan ook The Hangover Games gaan kijken){kind=link}