Curator GINAF op zoek naar overnamekandidaat (en even wat onzin uit de lucht halen)

Op 20 november 2024 is Ginaf Trucks Nederland B.V. te Veenendaal (Utrecht) door de rechtbank in Amsterdam failliet verklaard. Als curator is aangesteld mr Robert van Faassen, Partner bij Wijn & Stael Advocaten N.V. Deze plaatste vandaag een oproep op LinkedIn:

“Op 19 november 2024 ben ik aangesteld als curator van GINAF Trucks Nederland B.V., de Nederlandse vrachtwagenbouwer van het merk GINAF. Op dit moment onderzoek ik de mogelijkheden voor een (gedeeltelijke) doorstart van GINAF. Bent u geïnteresseerd of kent u iemand die dat zou kunnen zijn? Neem dan contact met mij op. Ik vertel u graag meer over de mogelijkheden en verwacht u deze week het bidbook te kunnen verstrekken.”

Veel collega’s berichtten hier al eerder over, zelf wilde ik eigenlijk wachten tot ik kon berichten over een overname (ik breng het liefste goed nieuws), maar help in dit geval ook graag een handje mee in de goede richting. In de tussentijd heb ik me wel al enorm zitten ergeren aan de fouten in artikelen bij collega’s én in de reacties op die artikelen door zelfbenoemde kenners op de sociale media. Daarom ook een tijdlijn van hoe het wél zit.

In 1933 begint Evert van Ginkel met het handelen in voertuigen in zijn geliefde Ederveen. Na afloop van de Tweede Wereldoorlog wordt ook begonnen met kippertransport en het ombouwen van A-Fords tot landbouwtractoren. Op 1 november 1948 richten zijn zoons Adrie en Wulfert een VOF op, niet alleen om het handelsbedrijf van hun vader voort te zetten, maar er worden ook trucks uit de legerdump omgebouwd voor civiel gebruik, hoofdzakelijk voor de bouwsector. Dit zijn meestal M-trucks, die worden voor het gemak vaak REO genoemd, maar er waren nog tientallen andere fabrikanten van deze standaard truckmodellen voor het Amerikaanse leger. Op verzoek kon de benzineslurpende motor vervangen worden door een in licentie door DAF gebouwde Leyland dieselmotor. In 1959 wordt een enorme partij onderdelen van M-trucks opgekocht en wordt besloten om, samen met inmiddels tot het bedrijf toegetreden broer Evert-Jan de boel de professionaliseren.

Als je in de vrachtwagenencyclopedie de diverse Nederlandse fabrikanten opzoekt zie je dat er opvallend vaak 1967 als startdatum wordt genoemd. Dat is geen toeval: er verandert iets in de wetgeving, waardoor de flink verbouwde dumptrucks niet meer als REO op kenteken mogen, maar onder naam van de éigenlijke fabrikant. Zo staat dit jaar niet alleen bij GINAF, maar ook bijvoorbeeld bij Terberg en RAM in de boeken als datum waarop ze officieel als truckfabrikant begonnen. Maar dat waren ze natuurlijk allemaal al veel langer. Maar het zorgde wel weer voor nóg meer professionalisering. In 1976 komt GINAF op de markt met een 8×8 model. Deze heeft een eigen chassis, DAF motor en kantelcabine en Timken assen.

In 1978 wordt de truckproductie verhuisd naar een nieuwe locatie in Veenendaal. Het onderdelenmagazijn en de service-afdeling blijft wel in Ederveen gevestigd. In 1992 worden de bedrijven opgesplitst en wordt GINAF Service in Ederveen een geheel zelfstandig bedrijf, wat uiteraard wel nauw samenwerkt met ‘Veenendaal’, men is bijvoorbeeld GINAF dealer. Op 23 juni 2017 wordt de naam van ‘Ederveen’ gewijzigd in Van Ginkel Trucks. Ze gaan dan ook zelf onder eigen naam trucks bouwen, wat helaas bij één exemplaar is gebleven, na een faillissement wordt truckdealer Bakker per 10 oktober 2019 eigenaar van het bedrijf. De Utrechter vestiging wordt al snel doorverkocht, maar je kunt in Ederveen nog steeds 24/6 terecht voor service aan je Ginaf (of ander merk truck). De VGT OWL was na de overname als GINAF O-serie dan weer wél in Veenendaal te bestellen. Ik weet het, complexe historie. De beide bedrijven zijn en waren nu eenmaal flink in elkaar verweven.

Ook met DAF was en is er natuurlijk een intensieve samenwerking. Sinds 1982 maakt GINAF gebruik van het DAF dealernetwerk voor verkoop en service. Natuurlijk is de band met de ene dealer wat inniger dan met de andere. Voorbeelden van mooie samenwerkingen zijn de eigen ontwikkelde modellen op Iveco basis voor Amsterdam met Truckland en het prepareren van dumpers voor China door TSF in Heerenveen.

In 1984 komt GINAF met haar eerste vijfassers, uiteraard gepresenteerd op de RAI. In 1986 wordt het Hydro Pneumatisch Veer Systeem (HPVS) geïntroduceerd, zodat voortaan nóg meer meegenomen kan worden.

In 1990 komt de GINAF G-serie op de markt, met de Cabtec cabine, die ook door Pegaso, Seddon-Atkinson en DAF toegepast wordt. Tegelijk wordt ook de type-aanduiding aangepast, zodat je daar heel veel aan af kunt lezen. De letter staat voor de cabine (in een later artikel zal ik daar uitgebreid uitleg over geven), het eerste getal staat voor het aantal assen, het tweede getal voor het aantal aangedreven assen, het derde en vierde vormen samen het GVW. De GINAF G4446 is dus een 8×8 met de van de DAF 95 afkomstige Cabtec cabine en een GVW van 46 ton. Waarbij dat GVW in het terrein meestal flink overschreden wordt natuurlijk, dit is het wettelijk GVW.

Vanaf de jaren ’90 wordt de markt steeds verbreed. In 1991 komt men met het Elektronisch Voertuig Stuursysteem (EVS), in 2006 wordt met de Mining divisie gestart en in 2013 wordt de eerste 100% elektrische GINAF DuraTruck gebouwd.

In 2011 gaat GINAF voor de eerste keer failliet, het gaat verder als 100% dochter van het Chinese staatsbedrijf CHTC, wat ook het moederbedrijf is van busfabrikant TAM in Maribor. Oktober 2020 was er een management buy-out (wat je voor het eerst hier op de site kon lezen) en was GINAF weer terug in Nederlandse handen. Helaas niet voor lang: op 25 juli 2022 werd GINAF overgenomen door het Duitse Clean Logistics SE. Februari 2023 ging Clean Logistics failliet, maar doordat er binnen het moederbedrijf daarvan niet ver voor die datum met aandelen was geschoven, bleef GINAF toen buiten schot. Nu helaas dus niet meer…

De naam GINAF is natuurlijk ook onlosmakelijk verbonden aan de Dakar rally. Er waren jaren dat de helft van de wedstrijdtrucks GINAFs waren, zowel van GINAF Rally Power en GINAF Rally Service zelf, als van klantteams (zoals Mammoet, Van Velsen, JB en ItalTrans, om maar een paar te noemen). Ook de komende Dakar en Afrika Eco Race komen er GINAFs in actie, maar nu toch vooral in het bivak. Wie meer over dit bijzondere verhaal wil horen verwijs ik met veel liefde door naar de podcast met Wuf van Ginkel hier boven.

En tenslotte, mensen die roepen dat alle GINAFs omgebouwde DAFs zijn, of zelfs dat DAF eigenaar van GINAF is geweest. Nou krijg ik hoofdpijn van domheid, maar als mensen dit zeggen regelrechte migraine. Nu is een deel van het productenpallet van GINAF inderdaad het aanpassen van DAF chassis. Maar tot een paar jaar geleden was zelfs het overgrote deel van de GINAF trucks met een DAF gezicht een eigen chassis en engineering, waarbij alleen de motoren en cabines bij DAF ingekocht werden. Net als tegenwoordig bij Tatra, die ook door onwetenden voor DAF uitgescholden wordt. Maar GINAF heeft en had zo veel meer te bieden… Ik denk dat ik met onderstaande genoeg bewijs lever dat een zeer substantieel deel van de GINAFs geen aangepaste DAFs zijn. GINAF B2121N Ergotruck.GINAF C2120N.GINAF C2121N.GINAF C3127N.GINAF C3128N.GINAF E-serie.GINAF E2104R.GINAF E2114.GINAF E2121.GINAF HD5395TS.GINAF K-serie.GINAF K3236-F.GINAF TF-serie.GINAF TF10.GINAF TF10.