Geachte Shirley, wat was het heerlijk, dat rondje uitwaaien op de brommer. En extreem, zo voor het begin van het seizoen. Ja ik kreeg de steppies alweer aan de grond hoor! Op het rechte stuk *smiley met opengesperde ogen* wat een woei. Dan was die kleine beloning, in de vorm van eten voor de tv, wel op zijn plaats. Lekker met een hamburger in de hand zitten kijken naar een aflevering van Wegmisbruikers uit de jaren ’90. Wat is er sinds die tijd dan al veel verandert. De auto’s, de kwaliteit van de dashcam, de pakken van de motoragent. Er werd een chauffeur aan de kant gezet, die had schijven in de tachograaf. Kun je je dat voorstellen snoes? Dat ik elke ochtend op een papiertje mijn naam en standplaats zit in te krassen, en dan moet dat ’s middags weer, en dat moet je dan allemaal bewaren (of juist niet). Nadat de chauffeur had geblazen en zijn weg mocht vervolgen, kwam de reclame. Wat er blijkbaar niet is veranderd, is het beeld wat mensen van chauffeurs hebben. Of het beeld wat ze bij Remeha van chauffeurs hebben: een ongeschoren, ietwat dikkige man met een geruite blouse en een slecht passend petje op z’n hoofd, die als een halve tamme discohits zit mee te zingen. Nou ok, dat meezingen klopt dan mischien wel een beetje *smiley met het schaamrood op de kaken* maar de tijd dat chauffeurs de hele week in hun net iets te strak staande blouse rondjes reden, ligt volgens mij wel achter ons. Gelukkig zijn er tegenwoordig een hoop fijne exemplaren op de weg *smiley die knipoogt*
Maandag mochten we tussen de niet-zo-stereotype-chauffeurs zwarte meuk rijden. Vanaf de loswal, naar de plek waar we vorige week zand hadden weg gereden. Wat een bende is het toch. Het stuift aan alle kanten, maar het lijkt aan de kant van de spiegel wel net iets harder te stuiven, waardoor je niet altijd goed kunt zien wanneer je de trechter weer dicht moet doen *smiley die achter z’n oor krabt* nouja volgende rondje weer een nieuwe poging. Al stoeiend met de Groene Golf kwam de gedachte in me op dat ze de stoplichten mischien wel een klein beetje anders hebben afgesteld. Waar we anders zo door konden rijden, moesten we nu wachten, en andersom. Gelukkig was er wel wat afleiding onderweg. Niet alleen kwamen we elk rondje langs het snoepwinkeltje van Mercedes, ook zagen we een Ford GT40 lookalike rijden. Denk ik. In mijn herinnering is de GT40 wel wat groter dan die zwarte sportwagen die in Hoorn tussen het forenzenverkeer reed. Net zoals ik in mijn herinnering lichter was dan de 140 kilo die de weegbrug aangaf, toen ik er even snel overheen liep om naar het toilet te gaan *smiley met opengesperde ogen* dit gaat helemaal de verkeerde kant op! Straks moet ik nog geruite blousen gaan dragen. Nee, zo ver wil ik het niet laten komen, tijd om wat kilometers te gaan maken op de crosstrainer, voor de tv, bij een speciale Jazz-uitzending van De Wereld Draait Door. Wat een heerlijke muziek, ook al spelen ze alles fout volgens Spinal Tap, het klinkt zo lekker. Ik ben ook niet vies van stevige gitaren en drums, en een ruig potje EDM kan me ook erg blij maken, maar jazz kan je echt meenemen naar andere emoties, het is echte muziek, waar mensen hun gevoel in leggen. Een genot om naar te luisteren.
Dinsdag konden we weer aantreden voor dezelfde zwarte meuk. We begonnen met een uurtje wachten. Het was de bedoeling vandaag dat we 2 boten leeg zouden rijden, maar blijkbaar hadden de kapiteins een klassieke fout gemaakt “jij zou toch als eerste gaan lossen?” “Nee, jij. Toch?” Ach het maakt ook niet uit, hadden de chauffeurs mooi de tijd om wat langer te kunnen theeleuten en koffiedrinken. Eenmaal aan de eerste boot begonnen, konden we mooi nog even naar het nieuws luisteren. De ontploffing op een woonboot in de Wormer, wat gister was gebeurd, blijkt een bom geweest te zijn, en eigenlijk niet bedoeld voor de mensen die er wonen. Zo nu en dan zijn er wel vaker ontploffingen in huizen, door fout aangesloten of slecht onderhouden gaskachels, maar hier was de politie er al snel over uit dat er meer aan de hand was. Op zich niet vreemd, want tot voor kort zat Unit 13 nog aan de Zaan gevestigd, niet ver bij de woonboot vandaan. Dan is alles wat daar ‘zomaar’ gebeurd verdacht. Een ander nieuwtje was het wetenschappelijk onderzoek waaruit bleek dat schelden sexieh is. Vloekende mensen worden als meer daadkrachtig en als betere leiders beschouwd, en dus aantrekkelijker. En bij Jupiter! Wat is er die verdomde ochtend een hoop gescholden. Niet alleen was de eerste kloteboot te laat, vervolgens konden we ook nog wachten op die tweede kutsloep. Weer een tijd zitten thee lurken en ouwehoeren op niks af. En konden we dan eindelijk op pad, bleek dat jij weet liep te kutten, duivels addergebroed dat je d’r bent. Die tyfusknevels waren stiekem een klein stukje dicht gegaan, waardoor de achterklep de niet goed dicht ging, dus moest ik eerst nog een tijd staan kutten en kloten om die klep weer knap dicht te krijgen, voordat we de teringzooi over de weg zouden strooien.
Woensdag moest ik wel weer netjes praten, want er reed een stageloper met ons mee. De meeste mensen vinden het nogal saai, zand laden op de ene plek, lossen een paar kilometer verderop, en datzelfde rondje de hele dag door, maar deze jongen zei dat ie dat juist leuk vond. Tussen het kletsen door dacht ik op het nieuws nog iets interessants te horen. Het schijnt dat Schiphol de vergunningen voor het taxigebeuren heeft vrijgegeven. Waren er tot voor kort maar 2 bedrijven die voor Schiphol in een rijtje mochten staan te wachten op klanten, nu mag blijkbaar iedereen daar staan. Lekker dan, heb je net 40 Tesla’s aangeschaft, omdat je anders niet kon voldoen aan de voorwaarden en milieu-eisen die Schiphol stelt, hoor je nu dat opeens iedereen daar kan staan! En dan vind de gemeente het vreemd dat taxichauffeurs niet echt heppie zijn? Dan hadden ze het bij Buzzfeed beter voor elkaar. Buzzfeed schijnt een soort nieuwssite te zijn, en een van de redacteuren had een nogal kritisch stuk geschreven, over Nivea, en de mischien toch niet zo goede werking van de producten. Maar omdat Unilever, waar Nivea eigendom van is, nogal wat geld naar Buzzfeed toeschuift voor de reclames, is het stuk verwijderd en de redacteur ontslagen. Discutabel product? Dan hoef je blijkbaar niet je product beter te maken, alleen je marketingstrategie. Gelukkig was er ook goed nieuws, zou je in de eerste instantie kunnen denken, als je hoort dat Amsterdam binnen 10 jaar het complete buswagenpark wil electrificeren. Laatst las ik een stukje over een stad ergens in het buitenland, waar ze een paar electrische stadsbussen van BYD hadden aangeschaft. Toen zei ik dat het wel iets voor steden als Amsterdam en Utrecht zou zijn, die proberen nu de oude, zogenaamd vervuilende, auto’s te weren. Maar wanneer ze zelf het goede voorbeeld zouden geven door schonere bussen in te zetten, zouden ze meer recht van spreken hebben. En blijkbaar gebeurt dat nu. Helaas voor de mensen die in Amsterdam wonen/werken en een wat oudere auto hebben.
Ook donderdag reed de stageloper weer mee, en ook donderdag reden we weer overhoogtezand van de ene plek vlakbij Hoorn, naar de andere plek vlakbij Hoorn. Terwijl iedereen in de keet tegen de jongen zei dat ie beter een vak kon leren, bleef hij volhouden dat ie het rondjes rijden en het ploeteren door de zandbaan toch echt wel leuk vond. En ergens geef ik hem ook niet helemaal ongelijk. Er is ook genoeg te beleven op en langs de weg. Zo rijden we elk rondje langs het nieuwe Van der Valk hotelrestaurantbioscoopgokhal, wat aan een parallelweg van de A7 ligt. Het ziet er uitnodigend uit. Je zou bijna kunnen zeggen dat je naar deze Van der Valk toe rijd, omdat je er wilt eten, in plaats van dat je er gaat eten, omdat je er toevallig langs rijd. Ware het niet dat er vanochtend een vrachtwagen van McDonalds stond te lossen *smiley die achter z’n oor krabt* dus je kan goedkope, minder gezonde meuk eten bij de McDonalds, of je rijd een straatje verder, om daar dezelfde meuk te eten, maar dan iets minder goedkoop. Lastige keuze. In tegenstelling tot de eerste 2 dagen van de week, toen we langs de Mercedes dealer reden, gluurden we nu al een paar dagen bij de BMW dealer naar binnen. Veel zwart en grijs, en een Z4, maar verder weinig interessants in de showroom. Tot ze de i8 pontificaal voor de etalage parkeerden. Wat een verschijning! Bloedmooi? Dat zou ik zo niet willen zeggen. Maar het is zeker geen lelijke auto, en al helemaal geen saai model. Ook op de weg werd het niet saai. Even voor de beeldvorming: wanneer je vanaf Enkhuizen, via de Westfrisiaweg (das bovenlangs Hoorn) naar de A7 toerijd, dan kom je op een gegeven moment op een tweebaans stuk terecht. 2 Verkeerslichten verder veranderen die banen in 2 voorsorteerstroken. De rechterbaan gaat naar de A7 richting Amsterdam, de linkerbaan gaat naar de A7 richting Den Oever. Nu rijden we er al een paar dagen, en het valt op hoeveel mensen er op de linkerbaan zitten, waarschijnlijk omdat ze die trage vrachtwagens voorbij willen, maar er dan op het laatste moment pas achter komen dat ze toch richting Amsterdam moeten, en er dan voor het betonblok nog even snel tussen willen schuiven. Dat gaat met een hoop remlichten en ergernis gepaard. Gister was er een vrachtwagen met LT in het kenteken, die op het laatste moment pas de rare tekens op de blauwe borden kon ontcijferen, en bij zijn poging om richting Amsterdam te gaan bijna een auto de vangrail in drukte. Vandaag waren wij aan de beurt, met een Ford Focus station. Gezinsauto, modaal merk, iemand die niet teveel gekkigheid uithaalt, zou je denken. En die dus voorsorteerde voor Den Oever. Om op het laatste moment ons te snijden om toch nog richting Amsterdam te kunnen gaan. Nouja, foutje kan gebeuren. Maar als die klootviool vervolgens aan het begin van de oprit omdraait, en alsnog richting Den Oever gaat *smiley die zit te schuimbekken* dan ben je volgens mij niet echt met het verkeer bezig.
Vrijdag reden we weer met z’n tweetjes. Jij en ik snoes, zonder stageloper erbij. Wat mij de tijd gaf om over mijn eigen toekomstbeeld na te denken, wat ik had toen ik nog 15 was. Chauffeur worden? Daar had ik toen nog helemaal niet over nagedacht. Er lag geen vrachtwagentijdschrift naast m’n bed, en er hingen al helemaal geen posters boven datzelfde bed van glimmende Amerikanen met imposante neuzen en lange rijen lampen. Wat ik dan toch op de vrachtwagen doe? Mischien dan toch vanwege het steeds wisselende uitzicht, bedenk ik me, wanneer ik de zoveelste Toyota Celica voorbij zie komen. Of zal het vanwege de fijne contacten zijn, schiet het door me hoofd als de machinist een praatje met me maakt via het bakkie. Op de radio hoor ik dat mensen hebben onderzocht of honden echt genegenheid voelen, als ze met die zielige puppy ogen naar ons kijken. Bij mensen is al bewezen dat er oxytocine (het knuffelhormoon, wat er voor zorgt dat je je met iemand wilt binden) vrijkomt wanneer ze naar hun hond kijken. Hondenliefhebbers dachten dat het wederzijds was, kattenliefhebbers beweerden dat honden alleen zo lief terug kijken omdat ze een snoepje willen. Maar nu is dus gebleken dat er ook bij honden oxytocine vrijkomt, wanneer ze naar hun baasje kijken. Die genegenheid is er dus echt. Dit betekent 2 dingen: niet alleen dat er vaker iemand met me mee moet rijden, zodat ik een beetje normale gesprekken kan voeren over normale onderwerpen, maar ook dat ik zo graag een hondje wil! En dan krijgt ie een halsband om met met strikjes eraan, en kan ik em uitlaten over de regenboog *smiley die teveel naar ‘catlovers who love to run’ heeft gekeken*
Zaterdag was een drukke dag. Het begon met uitslapen, daarna lekker ontbijten met een spinaziesoepje, om vervolgens in het huishouden aan de gang te gaan, terwijl de El Snorro Klusservice in de tuin aan het hakken en zagen was. Het idee was heel simpel: een extra deur in de garage, zodat de auto en brommer allebei hun eigen ingang hebben. Maar na het was draaien, lunch verzorgen, boodschappen doen en eten koken, hing de deur er nog niet helemaal in. Uiteindelijk werd het avond werk, maar de klus is wel geklaard.
En nu kan ik dus kiezen, welke van de speeltjes ik naar buiten rij, op deze niet-zo-zonnigdag. Of zal ik eerst eens gaan stofzuigen, kijken of ik alle zaagsel weg krijg uit huis? Ach nog 1 nachtje slapen snoes, dan hoef ik me niet druk te maken over zaagsel, dan gaan we weer samen op pad met zandjes en grindjes.
